Virgile

Hinc tibi, quae semper, vicino ab limite saepes
Hyblaeis apibus florem despasta salicti
Saepe levi somnum suadebit inire susurro;
Hinc alta sub rupe canet frondator ad auras
Nec tamen interea raucae, tua cura, palumbes,
Nec gemere aeria cessabit turtur ab ulmo.