Medelha

« Ai sovent somiat, passant per Io camin de La Boissièra sus Aniana, d’un teatre per los de l’encontra-da, simple, e, benlèu, sens talament de còst. Es adejà prest : la terra, lo cèl, los ròcs, un riu, l’an fach. Auriàm pás qu’a lo faire teatre. Fai pensar a los de l’Ellada. Lo riu, sec, l’estiu, dins son escorreguda serpentosa a cer-clat als tres quarts un morre que seriá lèu fach de l’aplanir per ne faire Ia scèna. Per Io mond, lo penjal dau serre, redde, que ce... >Voir plus